siekailematon
Finnish
Etymology
siekailla + -maton
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsie̯kɑi̯lemɑton/, [ˈs̠ie̞̯kɑi̯le̞ˌmɑt̪o̞n]
- Rhymes: -ɑton
- Syllabification: sie‧kai‧le‧ma‧ton
Adjective
siekailematon
- unscrupulous, ruthless
Declension
Inflection of siekailematon (Kotus type 34/onneton, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | siekailematon | siekailemattomat | |
genitive | siekailemattoman | siekailemattomien | |
partitive | siekailematonta | siekailemattomia | |
illative | siekailemattomaan | siekailemattomiin | |
singular | plural | ||
nominative | siekailematon | siekailemattomat | |
accusative | nom. | siekailematon | siekailemattomat |
gen. | siekailemattoman | ||
genitive | siekailemattoman | siekailemattomien siekailematontenrare | |
partitive | siekailematonta | siekailemattomia | |
inessive | siekailemattomassa | siekailemattomissa | |
elative | siekailemattomasta | siekailemattomista | |
illative | siekailemattomaan | siekailemattomiin | |
adessive | siekailemattomalla | siekailemattomilla | |
ablative | siekailemattomalta | siekailemattomilta | |
allative | siekailemattomalle | siekailemattomille | |
essive | siekailemattomana | siekailemattomina | |
translative | siekailemattomaksi | siekailemattomiksi | |
instructive | — | siekailemattomin | |
abessive | siekailemattomatta | siekailemattomitta | |
comitative | — | siekailemattomine |
Possessive forms of siekailematon (type onneton) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | siekailemattomani | siekailemattomamme |
2nd person | siekailemattomasi | siekailemattomanne |
3rd person | siekailemattomansa | |
Only used with substantive adjectives, -inen adjectives used for comparisons of equality or agent participles. |
Derived terms
- siekailemattomasti
- siekailemattomuus
Participle
siekailematon
- negative participle of siekailla