asmuțitură
Romanian
Etymology
From asmuți + -itură.
Noun
asmuțitură f (plural asmuțituri)
- incitation
Declension
Declension of asmuțitură
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) asmuțitură | asmuțitura | (niște) asmuțituri | asmuțiturile |
genitive/dative | (unei) asmuțituri | asmuțiturii | (unor) asmuțituri | asmuțiturilor |
vocative | asmuțitură, asmuțituro | asmuțiturilor |