sgomitolare
Italian
Verb
sgomitolàre (first-person singular present sgomìtolo, first-person singular past historic sgomitolài, past participle sgomitolàto, auxiliary avére)
- (transitive) to unwind
Conjugation
Conjugation of sgomitolàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | sgomitolàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | sgomitolàndo | |||
present participle | sgomitolànte | past participle | sgomitolàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sgomìtolo | sgomìtoli | sgomìtola | sgomitoliàmo | sgomitolàte | sgomìtolano |
imperfect | sgomitolàvo | sgomitolàvi | sgomitolàva | sgomitolavàmo | sgomitolavàte | sgomitolàvano |
past historic | sgomitolài | sgomitolàsti | sgomitolò | sgomitolàmmo | sgomitolàste | sgomitolàrono |
future | sgomitolerò | sgomitolerài | sgomitolerà | sgomitolerémo | sgomitoleréte | sgomitolerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sgomitolerèi | sgomitolerésti | sgomitolerèbbe, sgomitolerébbe | sgomitolerémmo | sgomitoleréste | sgomitolerèbbero, sgomitolerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | sgomìtoli | sgomìtoli | sgomìtoli | sgomitoliàmo | sgomitoliàte | sgomìtolino |
imperfect | sgomitolàssi | sgomitolàssi | sgomitolàsse | sgomitolàssimo | sgomitolàste | sgomitolàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
sgomìtola | sgomìtoli | sgomitoliàmo | sgomitolàte | sgomìtolino | ||
negative imperative | non sgomitolàre | non sgomìtoli | non sgomitoliàmo | non sgomitolàte | non sgomìtolino |
Related terms
- gomitolo
- sgomitolarsi
Anagrams
- sgomitolerà, sgretoliamo