sfajczyć
Polish
Etymology
From s- + fajczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsfaj.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ajt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: sfaj‧czyć
Verb
sfajczyć pf (imperfective fajczyć)
- (transitive, intransitive, colloquial) to smoke a pipe
- Synonym: pyknąć
- (reflexive, colloquial) to burn (to be consumed by fire)
- Synonyms: zgorzeć, spalić się, spłonąć
Conjugation
Conjugation of sfajczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | sfajczyć | |||||
future tense | 1st | sfajczę | sfajczymy | |||
2nd | sfajczysz | sfajczycie | ||||
3rd | sfajczy | sfajczą | ||||
impersonal | sfajczy się | |||||
past tense | 1st | sfajczyłem | sfajczyłam | sfajczyliśmy | sfajczyłyśmy | |
2nd | sfajczyłeś | sfajczyłaś | sfajczyliście | sfajczyłyście | ||
3rd | sfajczył | sfajczyła | sfajczyło | sfajczyli | sfajczyły | |
impersonal | sfajczono | |||||
conditional | 1st | sfajczyłbym | sfajczyłabym | sfajczylibyśmy | sfajczyłybyśmy | |
2nd | sfajczyłbyś | sfajczyłabyś | sfajczylibyście | sfajczyłybyście | ||
3rd | sfajczyłby | sfajczyłaby | sfajczyłoby | sfajczyliby | sfajczyłyby | |
impersonal | sfajczono by | |||||
imperative | 1st | niech sfajczę | sfajczmy | |||
2nd | sfajcz | sfajczcie | ||||
3rd | niech sfajczy | niech sfajczą | ||||
passive adjectival participle | sfajczony | sfajczona | sfajczone | sfajczeni | sfajczone | |
anterior adverbial participle | sfajczywszy | |||||
verbal noun | sfajczenie |
Related terms
adjectives
- fajczany
- fajczarski
- fajkowaty
- fajkowy
adverb
- fajkowato
nouns
- faja
- fajczarnia
- fajczarz
- fajczyna
- fajczysko
- fajeczka
- fajka
- fajka pokoju
- fajkarnia
- fajkarz
- fajka wodna
verb
- fajkować
Further reading
- sfajczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sfajczyć in Polish dictionaries at PWN