sextuplicar
Spanish
Etymology
From Late Latin sextuplicō, from Latin sextŭplex (genitive singular sextŭplĭcis), modeled after duplicō (“to double”), tripliceō (“to triple”).
Pronunciation
- IPA(key): /seɡstupliˈkaɾ/ [seɣ̞s.t̪u.pliˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: sex‧tu‧pli‧car
Verb
sextuplicar (first-person singular present sextuplico, first-person singular preterite sextupliqué, past participle sextuplicado)
- (transitive) to sextuplicate
Conjugation
Conjugation of sextuplicar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | sextuplicar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | sextuplicando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | sextuplicado | sextuplicada | |||||
plural | sextuplicados | sextuplicadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | sextuplico | sextuplicastú sextuplicásvos | sextuplica | sextuplicamos | sextuplicáis | sextuplican | |
imperfect | sextuplicaba | sextuplicabas | sextuplicaba | sextuplicábamos | sextuplicabais | sextuplicaban | |
preterite | sextupliqué | sextuplicaste | sextuplicó | sextuplicamos | sextuplicasteis | sextuplicaron | |
future | sextuplicaré | sextuplicarás | sextuplicará | sextuplicaremos | sextuplicaréis | sextuplicarán | |
conditional | sextuplicaría | sextuplicarías | sextuplicaría | sextuplicaríamos | sextuplicaríais | sextuplicarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | sextuplique | sextupliquestú sextupliquésvos2 | sextuplique | sextupliquemos | sextupliquéis | sextupliquen | |
imperfect (ra) | sextuplicara | sextuplicaras | sextuplicara | sextuplicáramos | sextuplicarais | sextuplicaran | |
imperfect (se) | sextuplicase | sextuplicases | sextuplicase | sextuplicásemos | sextuplicaseis | sextuplicasen | |
future1 | sextuplicare | sextuplicares | sextuplicare | sextuplicáremos | sextuplicareis | sextuplicaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | sextuplicatú sextuplicávos | sextuplique | sextupliquemos | sextuplicad | sextupliquen | ||
negative | no sextupliques | no sextuplique | no sextupliquemos | no sextupliquéis | no sextupliquen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of sextuplicar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive sextuplicar | |||||||
dative | sextuplicarme | sextuplicarte | sextuplicarle, sextuplicarse | sextuplicarnos | sextuplicaros | sextuplicarles, sextuplicarse | |
accusative | sextuplicarme | sextuplicarte | sextuplicarlo, sextuplicarla, sextuplicarse | sextuplicarnos | sextuplicaros | sextuplicarlos, sextuplicarlas, sextuplicarse | |
with gerund sextuplicando | |||||||
dative | sextuplicándome | sextuplicándote | sextuplicándole, sextuplicándose | sextuplicándonos | sextuplicándoos | sextuplicándoles, sextuplicándose | |
accusative | sextuplicándome | sextuplicándote | sextuplicándolo, sextuplicándola, sextuplicándose | sextuplicándonos | sextuplicándoos | sextuplicándolos, sextuplicándolas, sextuplicándose | |
with informal second-person singular tú imperative sextuplica | |||||||
dative | sextuplícame | sextuplícate | sextuplícale | sextuplícanos | not used | sextuplícales | |
accusative | sextuplícame | sextuplícate | sextuplícalo, sextuplícala | sextuplícanos | not used | sextuplícalos, sextuplícalas | |
with informal second-person singular vos imperative sextuplicá | |||||||
dative | sextuplicame | sextuplicate | sextuplicale | sextuplicanos | not used | sextuplicales | |
accusative | sextuplicame | sextuplicate | sextuplicalo, sextuplicala | sextuplicanos | not used | sextuplicalos, sextuplicalas | |
with formal second-person singular imperative sextuplique | |||||||
dative | sextuplíqueme | not used | sextuplíquele, sextuplíquese | sextuplíquenos | not used | sextuplíqueles | |
accusative | sextuplíqueme | not used | sextuplíquelo, sextuplíquela, sextuplíquese | sextuplíquenos | not used | sextuplíquelos, sextuplíquelas | |
with first-person plural imperative sextupliquemos | |||||||
dative | not used | sextupliquémoste | sextupliquémosle | sextupliquémonos | sextupliquémoos | sextupliquémosles | |
accusative | not used | sextupliquémoste | sextupliquémoslo, sextupliquémosla | sextupliquémonos | sextupliquémoos | sextupliquémoslos, sextupliquémoslas | |
with informal second-person plural imperative sextuplicad | |||||||
dative | sextuplicadme | not used | sextuplicadle | sextuplicadnos | sextuplicaos | sextuplicadles | |
accusative | sextuplicadme | not used | sextuplicadlo, sextuplicadla | sextuplicadnos | sextuplicaos | sextuplicadlos, sextuplicadlas | |
with formal second-person plural imperative sextupliquen | |||||||
dative | sextuplíquenme | not used | sextuplíquenle | sextuplíquennos | not used | sextuplíquenles, sextuplíquense | |
accusative | sextuplíquenme | not used | sextuplíquenlo, sextuplíquenla | sextuplíquennos | not used | sextuplíquenlos, sextuplíquenlas, sextuplíquense |
Further reading
- “sextuplicar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014