serus
Latin
Etymology
From Proto-Italic *sēros, from Proto-Indo-European *seh₁-. Cognate with Old Irish sír, Welsh hwyr. See also sērius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈseː.rus/, [ˈs̠eːrʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈse.rus/, [ˈsɛːrus]
Adjective
sērus (feminine sēra, neuter sērum, comparative sērior, superlative sērissimus, adverb sērō); first/second-declension adjective
- late, too late
- Synonym: tardus
- slow, tardy
- Synonyms: lentus, tardus, languidus
- Antonyms: rapidus, vēlōx, levis, celer, properus, promptus, facilis
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sērus | sēra | sērum | sērī | sērae | sēra | |
Genitive | sērī | sērae | sērī | sērōrum | sērārum | sērōrum | |
Dative | sērō | sērō | sērīs | ||||
Accusative | sērum | sēram | sērum | sērōs | sērās | sēra | |
Ablative | sērō | sērā | sērō | sērīs | |||
Vocative | sēre | sēra | sērum | sērī | sērae | sēra |
Derived terms
- sēritās
- sērō
- sērōtinus
Descendants
- Aromanian: searã, siare
- Asturian: sero
- Dalmatian: saira
- Emilian: sîra
- French: soir
- Friulian: sere
- Galician: serán
- Italian: sera
- Norman: sei
- Occitan: ser, seir, soir
- Portuguese: serão
- Romanian: seară
- Romansch: saira, sera, seira
- Sardinian: sera, sero
- Sicilian: sira
- Venetian: séra
- → Slovak: serus
References
- “serus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “serus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- serus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN
Latvian
Noun
serus m
- accusative plural form of sers