sermoneggiare
Italian
Etymology
From sermone + -eggiare.
Verb
sermoneggiàre (first-person singular present sermonéggio, first-person singular past historic sermoneggiài, past participle sermoneggiàto, auxiliary avére)
- (intransitive) to preach
- (intransitive) to sermonize
Conjugation
Conjugation of sermoneggiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | sermoneggiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | sermoneggiàndo | |||
present participle | sermoneggiànte | past participle | sermoneggiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sermonéggio | sermonéggi | sermonéggia | sermoneggiàmo | sermoneggiàte | sermonéggiano |
imperfect | sermoneggiàvo | sermoneggiàvi | sermoneggiàva | sermoneggiavàmo | sermoneggiavàte | sermoneggiàvano |
past historic | sermoneggiài | sermoneggiàsti | sermoneggiò | sermoneggiàmmo | sermoneggiàste | sermoneggiàrono |
future | sermoneggerò | sermoneggerài | sermoneggerà | sermoneggerémo | sermoneggeréte | sermoneggerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | sermoneggerèi | sermoneggerésti | sermoneggerèbbe, sermoneggerébbe | sermoneggerémmo | sermoneggeréste | sermoneggerèbbero, sermoneggerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | sermonéggi | sermonéggi | sermonéggi | sermoneggiàmo | sermoneggiàte | sermonéggino |
imperfect | sermoneggiàssi | sermoneggiàssi | sermoneggiàsse | sermoneggiàssimo | sermoneggiàste | sermoneggiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
sermonéggia | sermonéggi | sermoneggiàmo | sermoneggiàte | sermonéggino | ||
negative imperative | nonsermoneggiàre | non sermonéggi | non sermoneggiàmo | non sermoneggiàte | non sermonéggino |
Anagrams
- sermoneggerai