serasir
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish سراسر (seraser).
Noun
serasir n (plural serasiruri)
- (obsolete) brocade
Declension
Declension of serasir
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) serasir | serasirul | (niște) serasiruri | serasirurile |
genitive/dative | (unui) serasir | serasirului | (unor) serasiruri | serasirurilor |
vocative | serasirule | serasirurilor |
References
- serasir in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN