semiustilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēmiustilō.
Participle
sēmiustilātus m (feminine sēmiustilāta, neuter sēmiustilātum); first/second declension
- Alternative form of sēmustulātus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sēmiustilātus | sēmiustilāta | sēmiustilātum | sēmiustilātī | sēmiustilātae | sēmiustilāta | |
Genitive | sēmiustilātī | sēmiustilātae | sēmiustilātī | sēmiustilātōrum | sēmiustilātārum | sēmiustilātōrum | |
Dative | sēmiustilātō | sēmiustilātae | sēmiustilātō | sēmiustilātīs | sēmiustilātīs | sēmiustilātīs | |
Accusative | sēmiustilātum | sēmiustilātam | sēmiustilātum | sēmiustilātōs | sēmiustilātās | sēmiustilāta | |
Ablative | sēmiustilātō | sēmiustilātā | sēmiustilātō | sēmiustilātīs | sēmiustilātīs | sēmiustilātīs | |
Vocative | sēmiustilāte | sēmiustilāta | sēmiustilātum | sēmiustilātī | sēmiustilātae | sēmiustilāta |
References
- semiustilatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers