seminatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēminō.
Participle
sēminātus m (feminine sēmināta, neuter sēminātum); first/second declension
- planted, sown
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sēminātus | sēmināta | sēminātum | sēminātī | sēminātae | sēmināta | |
Genitive | sēminātī | sēminātae | sēminātī | sēminātōrum | sēminātārum | sēminātōrum | |
Dative | sēminātō | sēminātae | sēminātō | sēminātīs | sēminātīs | sēminātīs | |
Accusative | sēminātum | sēminātam | sēminātum | sēminātōs | sēminātās | sēmināta | |
Ablative | sēminātō | sēminātā | sēminātō | sēminātīs | sēminātīs | sēminātīs | |
Vocative | sēmināte | sēmināta | sēminātum | sēminātī | sēminātae | sēmināta |