Selbstgenügsamkeit
German
Etymology
selbstgenügsam + -keit
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɛlpstɡəˌnyːkzaːmkaɪ̯t]
- Hyphenation: Selbst‧ge‧nüg‧sam‧keit
Noun
Selbstgenügsamkeit f (genitive Selbstgenügsamkeit, no plural)
- self-sufficiency
Declension
Declension of Selbstgenügsamkeit (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | eine | die | Selbstgenügsamkeit |
genitive | einer | der | Selbstgenügsamkeit |
dative | einer | der | Selbstgenügsamkeit |
accusative | eine | die | Selbstgenügsamkeit |
Further reading
- Selbstgenügsamkeit in Duden online