sedigitus
See also: Sedigitus
Latin
Etymology
From sex (“six”) and digitus (“finger”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /seˈdi.ɡi.tus/, [sɛˈdɪ.ɡɪ.tʊs]
Adjective
sedigitus (feminine sedigita, neuter sedigitum); first/second declension
- having six fingers
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sedigitus | sedigita | sedigitum | sedigitī | sedigitae | sedigita | |
Genitive | sedigitī | sedigitae | sedigitī | sedigitōrum | sedigitārum | sedigitōrum | |
Dative | sedigitō | sedigitō | sedigitīs | ||||
Accusative | sedigitum | sedigitam | sedigitum | sedigitōs | sedigitās | sedigita | |
Ablative | sedigitō | sedigitā | sedigitō | sedigitīs | |||
Vocative | sedigite | sedigita | sedigitum | sedigitī | sedigitae | sedigita |
Derived terms
- Sedigitus
References
- sedigitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sedigitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette