secutuleia
Latin
Etymology
From secūtulēius (mulier) (“woman who follows”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /se.kuː.tuˈleː.i.a/, [sɛ.kuː.tʊˈɫeː.i.a]
Noun
secūtulēia f (genitive secūtulēiae); first declension
- prostitute
Declension
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | secūtulēia | secūtulēiae |
Genitive | secūtulēiae | secūtulēiārum |
Dative | secūtulēiae | secūtulēiīs |
Accusative | secūtulēiam | secūtulēiās |
Ablative | secūtulēiā | secūtulēiīs |
Vocative | secūtulēia | secūtulēiae |
Adjective
secūtulēia
- feminine nominative singular of secūtulēius
- feminine vocative singular of secūtulēius
- neuter nominative plural of secūtulēius
- neuter accusative plural of secūtulēius
- neuter vocative plural of secūtulēius
Adjective
secūtulēiā
- feminine ablative singular of secūtulēius