sectarius
Latin
Etymology 1
From secō (“cut, cut off; castrate”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sekˈtaː.ri.us/, [s̠ɛkˈt̪äːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sekˈta.ri.us/, [sekˈt̪äːrius]
Adjective
sectārius (feminine sectāria, neuter sectārium); first/second-declension adjective
- gelded, castrated
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sectārius | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria | |
Genitive | sectāriī | sectāriae | sectāriī | sectāriōrum | sectāriārum | sectāriōrum | |
Dative | sectāriō | sectāriō | sectāriīs | ||||
Accusative | sectārium | sectāriam | sectārium | sectāriōs | sectāriās | sectāria | |
Ablative | sectāriō | sectāriā | sectāriō | sectāriīs | |||
Vocative | sectārie | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria |
Related terms
Related terms
- secō
- secta
- sectācula
- sectātiō
- sectātor
- sectilis
- sectiō
- sectīvus
- sector
- sectōrius
- sectrix
- sectūra
- sectus
References
- “sectarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sectarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- sectarius in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
Etymology 2
From Latin secta (“sect”).
Noun
sectarius m (Medieval Latin)
- a sectary
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sectarius | sectariī |
Genitive | sectariī sectarī1 | sectariōrum |
Dative | sectariō | sectariīs |
Accusative | sectarium | sectariōs |
Ablative | sectariō | sectariīs |
Vocative | sectarie | sectariī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
- German: Sektierer
- English: sectary