asclepias
Latin
Etymology
From Ancient Greek ἀσκληπιάς (asklēpiás).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /asˈkleː.pi.as/, [äs̠ˈkɫ̪eːpiäs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /asˈkle.pi.as/, [äsˈklɛːpiäs]
Noun
asclēpias f (genitive asclēpiadis); third declension
- the white swallow-wort (Vincetoxicum hirundinaria)
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 27.18.35
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | asclēpias | asclēpiadēs |
Genitive | asclēpiadis | asclēpiadum |
Dative | asclēpiadī | asclēpiadibus |
Accusative | asclēpiadem | asclēpiadēs |
Ablative | asclēpiade | asclēpiadibus |
Vocative | asclēpias | asclēpiadēs |
References
- asclepias in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- asclepias in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette