scârțar
Romanian
Etymology
From scârț + -ar.
Adjective
scârțar m or n (feminine singular scârțară, masculine plural scârțari, feminine and neuter plural scârțare)
- stingy
Declension
Declension of scârțar
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | scârțar | scârțară | scârțari | scârțare | ||
definite | scârțarul | scârțara | scârțarii | scârțarele | |||
genitive/ dative | indefinite | scârțar | scârțare | scârțari | scârțare | ||
definite | scârțarului | scârțarei | scârțarilor | scârțarelor |
Noun
scârțar m (plural scârțari)
- stingy person
Declension
Declension of scârțar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) scârțar | scârțarul | (niște) scârțari | scârțarii |
genitive/dative | (unui) scârțar | scârțarului | (unor) scârțari | scârțarilor |
vocative | scârțarule | scârțarilor |