scurtăturică
Romanian
Etymology
From scurtătură + -ică.
Noun
scurtăturică f (plural scurtăturici)
- Diminutive of scurtătură
Declension
Declension of scurtăturică
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) scurtăturică | scurtăturica | (niște) scurtăturici | scurtăturicile |
genitive/dative | (unei) scurtăturici | scurtăturicii | (unor) scurtăturici | scurtăturicilor |
vocative | scurtăturică, scurtăturico | scurtăturicilor |
References
- scurtăturică in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN