sciscitor
Latin
Alternative forms
- scīscitō
Etymology
From scīscō (“seek to know; ascertain”) + -itō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈskiːs.ki.tor/, [ˈskiːs.kɪ.tɔr]
Verb
scīscitor (present infinitive scīscitārī, perfect active scīscitātus sum); first conjugation, deponent
- I ask, inquire, question, examine, consult, interrogate.
Usage notes
- Often in constructions using ab, dē, ex, or an indirect question.
Inflection
Conjugation of sciscitor (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | scīscitor | scīscitāris, scīscitāre | scīscitātur | scīscitāmur | scīscitāminī | scīscitantur |
imperfect | scīscitābar | scīscitābāris, scīscitābāre | scīscitābātur | scīscitābāmur | scīscitābāminī | scīscitābantur | |
future | scīscitābor | scīscitāberis, scīscitābere | scīscitābitur | scīscitābimur | scīscitābiminī | scīscitābuntur | |
perfect | scīscitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | scīscitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | scīscitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | scīsciter | scīscitēris, scīscitēre | scīscitētur | scīscitēmur | scīscitēminī | scīscitentur |
imperfect | scīscitārer | scīscitārēris, scīscitārēre | scīscitārētur | scīscitārēmur | scīscitārēminī | scīscitārentur | |
perfect | scīscitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | scīscitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | scīscitāre | — | — | scīscitāminī | — |
future | — | scīscitātor | scīscitātor | — | — | scīscitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | scīscitārī | scīscitātus esse | scīscitātūrus esse | — | — | — | |
participles | scīscitāns | scīscitātus | scīscitātūrus | — | — | scīscitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
scīscitārī | scīscitandī | scīscitandō | scīscitandum | scīscitātum | scīscitātū |
Derived terms
- scīscitātiō
- scīscitātor
Related terms
- ascīscō
- cōnscīscō
- dēscīscō
- perscīscō
- rescīscō
- sciō
- scīscō
- scītāmenta
- scītātiō
- scītē
- scītor
- scītulus
- scītum
- scītus
References
- sciscitor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sciscitor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sciscitor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette