schluechten
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German slahten, from Old High German slahtōn. Cognate with German schlachten, Dutch slachten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃluə̯χten/, [ˈʃluə̯ɕtən]
- Rhymes: -uəɕtən
Verb
schluechten (third-person singular present schluecht, past participle geschluecht, auxiliary verb hunn)
- (transitive) to slaughter (an animal for meat)
Conjugation
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | schluechten | |
participle | geschluecht | |
auxiliary | hunn | |
present indicative | imperative | |
1st singular | schluechten | — |
2nd singular | schluechts | schluecht |
3rd singular | schluecht | — |
1st plural | schluechten | — |
2nd plural | schluecht | schluecht |
3rd plural | schluechten | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |