schlebić
Polish
Etymology
From s- + chleb + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxlɛ.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛbit͡ɕ
- Syllabification: schle‧bić
Verb
schlebić pf (imperfective schlebiać)
- (intransitive) to flatter [+dative = someone]
Conjugation
Conjugation of schlebić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | schlebić | |||||
future tense | 1st | schlebię | schlebimy | |||
2nd | schlebisz | schlebicie | ||||
3rd | schlebi | schlebią | ||||
impersonal | schlebi się | |||||
past tense | 1st | schlebiłem | schlebiłam | schlebiliśmy | schlebiłyśmy | |
2nd | schlebiłeś | schlebiłaś | schlebiliście | schlebiłyście | ||
3rd | schlebił | schlebiła | schlebiło | schlebili | schlebiły | |
impersonal | schlebiono | |||||
conditional | 1st | schlebiłbym | schlebiłabym | schlebilibyśmy | schlebiłybyśmy | |
2nd | schlebiłbyś | schlebiłabyś | schlebilibyście | schlebiłybyście | ||
3rd | schlebiłby | schlebiłaby | schlebiłoby | schlebiliby | schlebiłyby | |
impersonal | schlebiono by | |||||
imperative | 1st | niech schlebię | schlebmy | |||
2nd | schleb | schlebcie | ||||
3rd | niech schlebi | niech schlebią | ||||
anterior adverbial participle | schlebiwszy | |||||
verbal noun | schlebienie |
Further reading
- schlebić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- schlebić in Polish dictionaries at PWN