schinciare
Italian
Verb
schinciàre (first-person singular present schìncio, first-person singular past historic schinciài, past participle schinciàto, auxiliary avére)
- (rare) to stagger or reel (as if drunk)
Conjugation
Conjugation of schinciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | schinciàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | schinciàndo | |||
present participle | schinciànte | past participle | schinciàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | schìncio | schìnci | schìncia | schinciàmo | schinciàte | schìnciano |
imperfect | schinciàvo | schinciàvi | schinciàva | schinciavàmo | schinciavàte | schinciàvano |
past historic | schinciài | schinciàsti | schinciò | schinciàmmo | schinciàste | schinciàrono |
future | schincerò | schincerài | schincerà | schincerémo | schinceréte | schincerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | schincerèi | schincerésti | schincerèbbe, schincerébbe | schincerémmo | schinceréste | schincerèbbero, schincerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | schìnci | schìnci | schìnci | schinciàmo | schinciàte | schìncino |
imperfect | schinciàssi | schinciàssi | schinciàsse | schinciàssimo | schinciàste | schinciàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
schìncia | schìnci | schinciàmo | schinciàte | schìncino | ||
negative imperative | nonschinciàre | non schìnci | non schinciàmo | non schinciàte | non schìncino |
Anagrams
- cascherini, insecchirà, schincerai