Schinakel
German
Etymology
From Hungarian csónak (“boat”), ultimately from Proto-Slavic *čьlnъ. Doublet of Zille.
Noun
Schinakel n (genitive Schinakels, plural Schinakel or Schinakeln) (Austria, colloquial)
- small rowboat
- (humorous, plural only) wide, well-worn shoes
Declension
Declension of Schinakel
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Schinakel | die | Schinakel |
genitive | eines | des | Schinakels | der | Schinakel |
dative | einem | dem | Schinakel | den | Schinakeln |
accusative | ein | das | Schinakel | die | Schinakel |
Declension of Schinakel
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Schinakel | die | Schinakeln |
genitive | eines | des | Schinakels | der | Schinakeln |
dative | einem | dem | Schinakel | den | Schinakeln |
accusative | ein | das | Schinakel | die | Schinakeln |
Further reading
- Schinakel in Duden online