Scheendijk
Dutch
Etymology
First attested as De Scheyding in 1746. Compound of dialectal scheen (“boundary, border”) and dijk (“levee”).
Pronunciation
- Hyphenation: Scheen‧dijk
Proper noun
Scheendijk n
- A hamlet in Stichtse Vecht, Utrecht, Netherlands.
References
- van Berkel, Gerard; Samplonius, Kees (2018), “scheendijk”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN