schaamteloos
Dutch
Etymology
From schaamte + -loos.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsxaːm.təˌloːs/
- Hyphenation: schaam‧te‧loos
Adjective
schaamteloos (comparative schaamtelozer, superlative meest schaamteloos or schaamteloost)
- shameless, impudent
Inflection
| Inflection of schaamteloos | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | schaamteloos | |||
| inflected | schaamteloze | |||
| comparative | schaamtelozer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | schaamteloos | schaamtelozer | het schaamteloost het schaamtelooste | |
| indefinite | m./f. sing. | schaamteloze | schaamtelozere | schaamtelooste |
| n. sing. | schaamteloos | schaamtelozer | schaamtelooste | |
| plural | schaamteloze | schaamtelozere | schaamtelooste | |
| definite | schaamteloze | schaamtelozere | schaamtelooste | |
| partitive | schaamteloos | schaamtelozers | — | |
Derived terms
- schaamteloosheid
Descendants
- Afrikaans: skaamteloos