satisfaciens
Latin
Etymology
Present participle of satisfaciō.
Participle
satisfaciēns m or f or n (genitive satisfacientis); third declension
- satisfying
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | satisfaciēns | satisfaciēns | satisfacientēs | satisfacientia | |
Genitive | satisfacientis | satisfacientis | satisfacientium | satisfacientium | |
Dative | satisfacientī | satisfacientī | satisfacientibus | satisfacientibus | |
Accusative | satisfacientem | satisfaciēns | satisfacientēs, satisfacientīs | satisfacientia | |
Ablative | satisfaciente, satisfacientī1 | satisfaciente, satisfacientī1 | satisfacientibus | satisfacientibus | |
Vocative | satisfaciēns | satisfaciēns | satisfacientēs | satisfacientia |
1When used purely as an adjective.