articulo
See also: artículo and articuló
Catalan
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /əɾ.tiˈku.lo/
- (Central) IPA(key): /ər.tiˈku.lu/
- (Valencian) IPA(key): /aɾ.tiˈku.lo/
Verb
articulo
- first-person singular present indicative form of articular
Interlingua
Pronunciation
- IPA(key): /arˈti.ku.lo/
Noun
articulo (plural articulos)
- article
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /arˈti.ku.loː/, [ärˈt̪ɪkʊɫ̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /arˈti.ku.lo/, [ärˈt̪iːkulo]
Etymology 1
From articulus (“joint”) + -ō.
Verb
articulō (present infinitive articulāre, perfect active articulāvī, supine articulātum); first conjugation
- I divide into single members or joints.
- (figuratively) I utter distinctly, articulate.
Conjugation
Conjugation of articulō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | articulō | articulās | articulat | articulāmus | articulātis | articulant |
imperfect | articulābam | articulābās | articulābat | articulābāmus | articulābātis | articulābant | |
future | articulābō | articulābis | articulābit | articulābimus | articulābitis | articulābunt | |
perfect | articulāvī | articulāvistī | articulāvit | articulāvimus | articulāvistis | articulāvērunt, articulāvēre | |
pluperfect | articulāveram | articulāverās | articulāverat | articulāverāmus | articulāverātis | articulāverant | |
future perfect | articulāverō | articulāveris | articulāverit | articulāverimus | articulāveritis | articulāverint | |
passive | present | articulor | articulāris, articulāre | articulātur | articulāmur | articulāminī | articulantur |
imperfect | articulābar | articulābāris, articulābāre | articulābātur | articulābāmur | articulābāminī | articulābantur | |
future | articulābor | articulāberis, articulābere | articulābitur | articulābimur | articulābiminī | articulābuntur | |
perfect | articulātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | articulātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | articulātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | articulem | articulēs | articulet | articulēmus | articulētis | articulent |
imperfect | articulārem | articulārēs | articulāret | articulārēmus | articulārētis | articulārent | |
perfect | articulāverim | articulāverīs | articulāverit | articulāverīmus | articulāverītis | articulāverint | |
pluperfect | articulāvissem | articulāvissēs | articulāvisset | articulāvissēmus | articulāvissētis | articulāvissent | |
passive | present | articuler | articulēris, articulēre | articulētur | articulēmur | articulēminī | articulentur |
imperfect | articulārer | articulārēris, articulārēre | articulārētur | articulārēmur | articulārēminī | articulārentur | |
perfect | articulātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | articulātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | articulā | — | — | articulāte | — |
future | — | articulātō | articulātō | — | articulātōte | articulantō | |
passive | present | — | articulāre | — | — | articulāminī | — |
future | — | articulātor | articulātor | — | — | articulantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | articulāre | articulāvisse | articulātūrum esse | articulārī | articulātum esse | articulātum īrī | |
participles | articulāns | — | articulātūrus | — | articulātus | articulandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
articulandī | articulandō | articulandum | articulandō | articulātum | articulātū |
Derived terms
- articulātē
- articulātim
- articulātiō
- articulātus
Related terms
- articulus
- artus
Descendants
- Catalan: articular
- English: articulate
- French: articuler
- Galician: articular
- Italian: articolare
- Portuguese: articular
- Romanian: articula
- Spanish: articular
References
- “articulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- articulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) just at the critical moment: in ipso discrimine (articulo) temporis
- (ambiguous) just at the critical moment: in ipso discrimine (articulo) temporis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
articulō m
- dative/ablative singular of articulus
Portuguese
Pronunciation
- Hyphenation: ar‧ti‧cu‧lo
Verb
articulo
- first-person singular present indicative of articular
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aɾtiˈkulo/ [aɾ.t̪iˈku.lo]
- Rhymes: -ulo
- Syllabification: ar‧ti‧cu‧lo
Verb
articulo
- first-person singular present indicative of articular