santiguar
Spanish
Etymology
From Latin sanctificō.
Pronunciation
- IPA(key): /santiˈɡwaɾ/ [sãn̪.t̪iˈɣ̞waɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: san‧ti‧guar
Verb
santiguar (first-person singular present santiguo, first-person singular preterite santigüé, past participle santiguado)
- to bless
- to make the sign of the cross
- (reflexive) to cross oneself
Conjugation
Conjugation of santiguar (gu-gü alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | santiguar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | santiguando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | santiguado | santiguada | |||||
plural | santiguados | santiguadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | santiguo | santiguastú santiguásvos | santigua | santiguamos | santiguáis | santiguan | |
imperfect | santiguaba | santiguabas | santiguaba | santiguábamos | santiguabais | santiguaban | |
preterite | santigüé | santiguaste | santiguó | santiguamos | santiguasteis | santiguaron | |
future | santiguaré | santiguarás | santiguará | santiguaremos | santiguaréis | santiguarán | |
conditional | santiguaría | santiguarías | santiguaría | santiguaríamos | santiguaríais | santiguarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | santigüe | santigüestú santigüésvos2 | santigüe | santigüemos | santigüéis | santigüen | |
imperfect (ra) | santiguara | santiguaras | santiguara | santiguáramos | santiguarais | santiguaran | |
imperfect (se) | santiguase | santiguases | santiguase | santiguásemos | santiguaseis | santiguasen | |
future1 | santiguare | santiguares | santiguare | santiguáremos | santiguareis | santiguaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | santiguatú santiguávos | santigüe | santigüemos | santiguad | santigüen | ||
negative | no santigües | no santigüe | no santigüemos | no santigüéis | no santigüen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of santiguar (gu-gü alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive santiguar | |||||||
dative | santiguarme | santiguarte | santiguarle, santiguarse | santiguarnos | santiguaros | santiguarles, santiguarse | |
accusative | santiguarme | santiguarte | santiguarlo, santiguarla, santiguarse | santiguarnos | santiguaros | santiguarlos, santiguarlas, santiguarse | |
with gerund santiguando | |||||||
dative | santiguándome | santiguándote | santiguándole, santiguándose | santiguándonos | santiguándoos | santiguándoles, santiguándose | |
accusative | santiguándome | santiguándote | santiguándolo, santiguándola, santiguándose | santiguándonos | santiguándoos | santiguándolos, santiguándolas, santiguándose | |
with informal second-person singular tú imperative santigua | |||||||
dative | santíguame | santíguate | santíguale | santíguanos | not used | santíguales | |
accusative | santíguame | santíguate | santígualo, santíguala | santíguanos | not used | santígualos, santígualas | |
with informal second-person singular vos imperative santiguá | |||||||
dative | santiguame | santiguate | santiguale | santiguanos | not used | santiguales | |
accusative | santiguame | santiguate | santigualo, santiguala | santiguanos | not used | santigualos, santigualas | |
with formal second-person singular imperative santigüe | |||||||
dative | santígüeme | not used | santígüele, santígüese | santígüenos | not used | santígüeles | |
accusative | santígüeme | not used | santígüelo, santígüela, santígüese | santígüenos | not used | santígüelos, santígüelas | |
with first-person plural imperative santigüemos | |||||||
dative | not used | santigüémoste | santigüémosle | santigüémonos | santigüémoos | santigüémosles | |
accusative | not used | santigüémoste | santigüémoslo, santigüémosla | santigüémonos | santigüémoos | santigüémoslos, santigüémoslas | |
with informal second-person plural imperative santiguad | |||||||
dative | santiguadme | not used | santiguadle | santiguadnos | santiguaos | santiguadles | |
accusative | santiguadme | not used | santiguadlo, santiguadla | santiguadnos | santiguaos | santiguadlos, santiguadlas | |
with formal second-person plural imperative santigüen | |||||||
dative | santígüenme | not used | santígüenle | santígüennos | not used | santígüenles, santígüense | |
accusative | santígüenme | not used | santígüenlo, santígüenla | santígüennos | not used | santígüenlos, santígüenlas, santígüense |
Derived terms
- santiguamiento
Further reading
- “santiguar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014