samowystarczalny
Polish
Etymology
From samo- + wystarczać + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.vɨ.starˈt͡ʂal.nɨ/
Audio (file)
Noun
samowystarczalny (comparative bardziej samowystarczalny, superlative najbardziej samowystarczalny, adverb samowystarczalnie)
- self-sufficient
Declension
declension of samowystarczalny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | samowystarczalny | samowystarczalne | samowystarczalna | samowystarczalni | samowystarczalne | ||
genitive | samowystarczalnego | samowystarczalnej | samowystarczalnych | ||||
dative | samowystarczalnemu | samowystarczalnym | |||||
accusative | samowystarczalnego | samowystarczalny | samowystarczalne | samowystarczalną | samowystarczalnych | samowystarczalne | |
instrumental | samowystarczalnym | samowystarczalnymi | |||||
locative | samowystarczalnej | samowystarczalnych |
Derived terms
- (noun) samowystarczalność
Related terms
- (verbs) wystarczyć, wystarczać
Further reading
- samowystarczalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samowystarczalny in Polish dictionaries at PWN