samouwolnienie
Polish
Etymology
From samo- (“self-”) + uwolnienie (“liberation”).
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.u.vɔlˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: sa‧mo‧u‧wol‧nie‧nie
Noun
samouwolnienie n
- (law, formal) jailbreak (escape from prison)
- 2001 January 6, “Poczuł się wolny”, in Dziennik Zachodni:
- — Nasz oskarżony przyznaje się do większości stawianych mu zarzutów. Twierdzi jednak, że nie dokonał samouwolnienia. Po prostu uznał, że skoro policja go rozkuła, to jest wolny i ma prawo sobie pójść — śmieje się rzecznik opolskiej Prokuratury Okręgowej, Roman Wawrzynek.
- “Our defendant pleads guilty to most of the charges he faces. He claims, however, that he is not guilty of jailbreak. He just figured that since the police had uncuffed him, he was free and had the right to go somewhere else,” laughs spokesperson for the Opole District Prosecutor’s Office, Roman Wawrzynek.
- Synonym: ucieczka z więzienia
-
Declension
Declension of samouwolnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | samouwolnienie | samouwolnienia |
| genitive | samouwolnienia | samouwolnień |
| dative | samouwolnieniu | samouwolnieniom |
| accusative | samouwolnienie | samouwolnienia |
| instrumental | samouwolnieniem | samouwolnieniami |
| locative | samouwolnieniu | samouwolnieniach |
| vocative | samouwolnienie | samouwolnienia |
Further reading
- samouwolnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samouwolnienie in Polish dictionaries at PWN