samonośny
Polish
Etymology
From samo- + nosić + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔˈnɔɕ.nɨ/
Adjective
samonośny (not comparable)
- free-standing, self-supporting
Declension
declension of samonośny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | samonośny | samonośne | samonośna | samonośni | samonośne | ||
| genitive | samonośnego | samonośnej | samonośnych | ||||
| dative | samonośnemu | samonośnym | |||||
| accusative | samonośnego | samonośny | samonośne | samonośną | samonośnych | samonośne | |
| instrumental | samonośnym | samonośnymi | |||||
| locative | samonośnej | samonośnych | |||||
Further reading
- samonośny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samonośny in Polish dictionaries at PWN