samobójstwo
Polish
Etymology
From samobójca + -stwo.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔˈbuj.stfɔ/
Audio (file) - Rhymes: -ujstfɔ
- Syllabification: sa‧mo‧bój‧stwo
Noun
samobójstwo n
- suicide (instance of killing oneself)
- (figuratively) suicide (action that could cause the literal or figurative death of a person or organization, although death is not the aim of the action)
Declension
Declension of samobójstwo
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | samobójstwo | samobójstwa |
| genitive | samobójstwa | samobójstw |
| dative | samobójstwu | samobójstwom |
| accusative | samobójstwo | samobójstwa |
| instrumental | samobójstwem | samobójstwami |
| locative | samobójstwie | samobójstwach |
| vocative | samobójstwo | samobójstwa |
Related terms
adjective
- samobójczy
adverb
- samobójczo
nouns
- samobój
- samobójca
- samobójczyni
Further reading
- samobójstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samobójstwo in Polish dictionaries at PWN