samobójczy
Polish
Etymology
From samobójca + -y.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔˈbuj.t͡ʂɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ujt͡ʂɨ
- Syllabification: sa‧mo‧bój‧czy
Adjective
samobójczy (not comparable, adverb samobójczo)
- (relational) suicide
- suicidal (likely to commit, or to attempt to commit, suicide)
Declension
Declension of samobójczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | samobójczy | samobójcze | samobójcza | samobójczy | samobójcze | ||
| genitive | samobójczego | samobójczej | samobójczych | ||||
| dative | samobójczemu | samobójczym | |||||
| accusative | samobójczego | samobójczy | samobójcze | samobójczą | samobójczych | samobójcze | |
| instrumental | samobójczym | samobójczymi | |||||
| locative | samobójczej | samobójczych | |||||
Related terms
nouns
- samobój
- samobójca
- samobójczyni
- samobójstwo
Further reading
- samobójczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samobójczy in Polish dictionaries at PWN