saighdiúir

saighdiúir

Irish

Etymology

From Middle Irish saigteóir (“archer, soldier”), from saiget (“arrow”) (compare modern saighead), from Latin sagitta. Doublet of saighdeoir (“archer, bowman”)).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsˠaidʲuːɾʲ/
• (Ulster) IPA^(key): /ˈsˠəidʲuɾʲ/

Noun

saighdiúir m (genitive singular saighdiúra, nominative plural saighdiúirí)

1. soldier

Declension

Declension of saighdiúir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative saighdiúir saighdiúirí Vocative a shaighdiúir a shaighdiúirí Genitive saighdiúra saighdiúirí Dative saighdiúir saighdiúirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an saighdiúir na saighdiúirí Genitive an tsaighdiúra na saighdiúirí Dative leis an saighdiúir don saighdiúir leis na saighdiúirí

Derived terms

• saighdiúir coise (“foot soldier”)
• saighdiúir innealtóireachta (“engineer”, literally “soldier of engineering”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
saighdiúir	shaighdiúir after an, tsaighdiúir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “saigteóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Ó Dónaill, Niall (1977), “saighdiúir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “saighdiúir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “saighdiúir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
• Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 64
• “saighdiúir” in the National Terminology Database for Irish, Fiontar & Scoil na Gaeilge, DCU and Foras na Gaeilge.