sagittula
Latin
Etymology
From sagitta (“arrow”) + -ula (diminutive suffix).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /saˈɡit.tu.la/, [s̠äˈɡɪt̪ːʊɫ̪ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /saˈd͡ʒit.tu.la/, [säˈd͡ʒit̪ːulä]
Noun
sagittula f (genitive sagittulae); first declension
- (Diminutive of sagitta) a little arrow
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sagittula | sagittulae |
Genitive | sagittulae | sagittulārum |
Dative | sagittulae | sagittulīs |
Accusative | sagittulam | sagittulās |
Ablative | sagittulā | sagittulīs |
Vocative | sagittula | sagittulae |
Related terms
- sāgiō
- sagittatus
- sagittārius
- sagittātus
- sagittifer
- sagittō
References
- “sagittula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sagittula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- sagittula in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016