sadowić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *sadъ.

sadowić impf

(transitive) to place, to position (to show someone a place to sit or to place them on a seat)
(reflexive) to sit up (to sit comfortably)
Synonyms: lokować się, sytuować się

Conjugation of sadowić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sadowić
present tense	1^st	sadowię			sadowimy
	2^nd	sadowisz			sadowicie
	3^rd	sadowi			sadowią
	impersonal	sadowi się
past tense	1^st	sadowiłem	sadowiłam		sadowiliśmy	sadowiłyśmy
	2^nd	sadowiłeś	sadowiłaś		sadowiliście	sadowiłyście
	3^rd	sadowił	sadowiła	sadowiło	sadowili	sadowiły
	impersonal	sadowiono
future tense	1^st	będę sadowił, będę sadowić	będę sadowiła, będę sadowić		będziemy sadowili, będziemy sadowić	będziemy sadowiły, będziemy sadowić
	2^nd	będziesz sadowił, będziesz sadowić	będziesz sadowiła, będziesz sadowić		będziecie sadowili, będziecie sadowić	będziecie sadowiły, będziecie sadowić
	3^rd	będzie sadowił, będzie sadowić	będzie sadowiła, będzie sadowić	będzie sadowiło, będzie sadowić	będą sadowili, będą sadowić	będą sadowiły, będą sadowić
	impersonal	będzie sadowić się
conditional	1^st	sadowiłbym	sadowiłabym		sadowilibyśmy	sadowiłybyśmy
	2^nd	sadowiłbyś	sadowiłabyś		sadowilibyście	sadowiłybyście
	3^rd	sadowiłby	sadowiłaby	sadowiłoby	sadowiliby	sadowiłyby
	impersonal	sadowiono by
imperative	1^st	niech sadowię			sadówmy
	2^nd	sadów			sadówcie
	3^rd	niech sadowi			niech sadowią
active adjectival participle		sadowiący	sadowiąca	sadowiące	sadowiący	sadowiące
passive adjectival participle		sadowiony	sadowiona	sadowione	sadowieni	sadowione
contemporary adverbial participle		sadowiąc
verbal noun		sadowienie

verbs