saccarius
Latin
Etymology
From saccus (“sack, bag; purse”) + -ārius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sakˈkaː.ri.us/, [sakˈkaː.ri.ʊs]
Adjective
saccārius (feminine saccāria, neuter saccārium); first/second declension
- Of or pertaining to sacks.
- Laden with sacks.
- (substantive) Someone who carries sacks.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | saccārius | saccāria | saccārium | saccāriī | saccāriae | saccāria | |
Genitive | saccāriī | saccāriae | saccāriī | saccāriōrum | saccāriārum | saccāriōrum | |
Dative | saccāriō | saccāriō | saccāriīs | ||||
Accusative | saccārium | saccāriam | saccārium | saccāriōs | saccāriās | saccāria | |
Ablative | saccāriō | saccāriā | saccāriō | saccāriīs | |||
Vocative | saccārie | saccāria | saccārium | saccāriī | saccāriae | saccāria |
Derived terms
- saccāria
Related terms
Related terms
- saccātum
- saccellātiō
- saccellus
- sacceus
- saccibuccis
- saccīnus
- saccipērium
- saccō
- sacculārius
- sacculus
- saccus
References
- saccarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- saccarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette