rúnna
Icelandic
Etymology
From Danish runde (“to round”), from the adjective rund (“round”), from Old French reont, ront, runt, from Latin rotundus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrunːa/
- Rhymes: -unːa
Verb
rúnna (weak verb, third-person singular past indicative rúnnaði, supine rúnnað)
- to round (shape into a curve)
Conjugation
rúnna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að rúnna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | rúnnað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | rúnnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég rúnna | við rúnnum | present (nútíð) | ég rúnni | við rúnnum |
| þú rúnnar | þið rúnnið | þú rúnnir | þið rúnnið | ||
| hann, hún, það rúnnar | þeir, þær, þau rúnna | hann, hún, það rúnni | þeir, þær, þau rúnni | ||
| past (þátíð) | ég rúnnaði | við rúnnuðum | past (þátíð) | ég rúnnaði | við rúnnuðum |
| þú rúnnaðir | þið rúnnuðuð | þú rúnnaðir | þið rúnnuðuð | ||
| hann, hún, það rúnnaði | þeir, þær, þau rúnnuðu | hann, hún, það rúnnaði | þeir, þær, þau rúnnuðu | ||
| imperative (boðháttur) | rúnna (þú) | rúnnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rúnnaðu | rúnniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rúnnast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að rúnnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | rúnnast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | rúnnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég rúnnast | við rúnnumst | present (nútíð) | ég rúnnist | við rúnnumst |
| þú rúnnast | þið rúnnist | þú rúnnist | þið rúnnist | ||
| hann, hún, það rúnnast | þeir, þær, þau rúnnast | hann, hún, það rúnnist | þeir, þær, þau rúnnist | ||
| past (þátíð) | ég rúnnaðist | við rúnnuðumst | past (þátíð) | ég rúnnaðist | við rúnnuðumst |
| þú rúnnaðist | þið rúnnuðust | þú rúnnaðist | þið rúnnuðust | ||
| hann, hún, það rúnnaðist | þeir, þær, þau rúnnuðust | hann, hún, það rúnnaðist | þeir, þær, þau rúnnuðust | ||
| imperative (boðháttur) | rúnnast (þú) | rúnnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rúnnastu | rúnnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
rúnnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | rúnnaður | rúnnuð | rúnnað | rúnnaðir | rúnnaðar | rúnnuð | |
| accusative (þolfall) | rúnnaðan | rúnnaða | rúnnað | rúnnaða | rúnnaðar | rúnnuð | |
| dative (þágufall) | rúnnuðum | rúnnaðri | rúnnuðu | rúnnuðum | rúnnuðum | rúnnuðum | |
| genitive (eignarfall) | rúnnaðs | rúnnaðrar | rúnnaðs | rúnnaðra | rúnnaðra | rúnnaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | rúnnaði | rúnnaða | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnuðu | rúnnuðu | |
| accusative (þolfall) | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnuðu | rúnnuðu | |
| dative (þágufall) | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnuðu | rúnnuðu | |
| genitive (eignarfall) | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnaða | rúnnuðu | rúnnuðu | rúnnuðu | |