rökkur

rökkur

See also: rokkur

Icelandic

Etymology

From Old Norse røkkr, røkr, from Proto-Germanic *rekwaz, from Proto-Indo-European *h₁régʷos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrœhkʏr/

  Rhymes: -œhkʏr

Noun

rökkur n (genitive singular rökkurs, no plural)

1. twilight
   • Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen

     Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,

     rökkrið er að síða á Herðubreið,

     álfadrottning er að beizla gandinn,

     ekki er gott að verða á hennar leið;

     vænsta klárinn vildi eg gefa til

     að vera kominn ofan í Kiðagil.

     Ride, ride, ride hard across the sands,

     darkness settles over Herðubreið.

     The Queen of the elves bridles her steed -

     be careful not to cross her path.

     My best horse I'd sacrifice

     to be safely back in Kiðagil.

   Synonyms: húm, ljósaskipti, rökkurró

Declension

declension of rökkur

n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	rökkur	rökkrið
accusative	rökkur	rökkrið
dative	rökkri	rökkrinu
genitive	rökkurs	rökkursins

Related terms

• rökkva

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)