ríkleikr
Old Norse
Etymology
From ríkr + -leikr.
Noun
ríkleikr m
- power, authority
Declension
Declension of ríkleikr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ríkleikr | ríkleikrinn | ríkleikar | ríkleikarnir |
accusative | ríkleik | ríkleikinn | ríkleika | ríkleikana |
dative | ríkleiki | ríkleikinum | ríkleikum | ríkleikunum |
genitive | ríkleiks | ríkleiksins | ríkleika | ríkleikanna |
References
- ríkleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.