rânduire
Romanian
Etymology
rândui + -re
Noun
rânduire f (plural rânduiri)
- ordering
Declension
Declension of rânduire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) rânduire | rânduirea | (niște) rânduiri | rânduirile |
genitive/dative | (unei) rânduiri | rânduirii | (unor) rânduiri | rânduirilor |
vocative | rânduire, rânduireo | rânduirilor |