rzucanie
Polish
Etymology
From rzucać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /ʐuˈt͡sa.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: rzu‧ca‧nie
Noun
rzucanie n
- verbal noun of rzucać
Declension
Declension of rzucanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | rzucanie |
| genitive | rzucania |
| dative | rzucaniu |
| accusative | rzucanie |
| instrumental | rzucaniem |
| locative | rzucaniu |
| vocative | rzucanie |
Further reading
- rzucanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzucanie in Polish dictionaries at PWN