rzepień
See also: Rzepień
Polish
Etymology
From rzep + -eń.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʐɛ.pjɛɲ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛpjɛɲ
- Syllabification: rze‧pień
Noun
rzepień m inan
- cocklebur (plant of the genus Xanthium)
Declension
Declension of rzepień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rzepień | rzepienie |
| genitive | rzepienia | rzepieni |
| dative | rzepieniowi | rzepieniom |
| accusative | rzepień | rzepienie |
| instrumental | rzepieniem | rzepieniami |
| locative | rzepieniu | rzepieniach |
| vocative | rzepieniu | rzepienie |
Derived terms
- rzepień ciernisty
- rzepień kolczasty
- rzepień pospolity
Further reading
- rzepień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzepień in Polish dictionaries at PWN