rytownik
Polish
Etymology
From rytować + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /rɨˈtɔv.ɲik/
Audio (file) - Hyphenation: ry‧tow‧nik
- Rhymes: -ɔvɲik
Noun
rytownik m pers
- engraver
- Synonyms: grawer, sztycharz
Declension
Declension of rytownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rytownik | rytownicy |
| genitive | rytownika | rytowników |
| dative | rytownikowi | rytownikom |
| accusative | rytownika | rytowników |
| instrumental | rytownikiem | rytownikami |
| locative | rytowniku | rytownikach |
| vocative | rytowniku | rytownicy |
Derived terms
- (noun) rytownictwo
- (adjective) rytowniczy
Related terms
- (verb) ryć
- (nouns) rycina, ryt
Further reading
- rytownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rytownik in Polish dictionaries at PWN