rytmiczny
Polish
Etymology
From rytm + -iczny.
Pronunciation
- IPA(key): /rɨtˈmʲit͡ʂ.nɨ/
Adjective
rytmiczny (comparative bardziej rytmiczny, superlative najbardziej rytmiczny, adverb rytmicznie)
- rhythmic, rhythmical
- Rytmiczny dźwięk sprawił, że zasnąłem. ― The rhythmical sound made me fall asleep.
Declension
declension of rytmiczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rytmiczny | rytmiczne | rytmiczna | rytmiczni | rytmiczne | ||
| genitive | rytmicznego | rytmicznej | rytmicznych | ||||
| dative | rytmicznemu | rytmicznym | |||||
| accusative | rytmicznego | rytmiczny | rytmiczne | rytmiczną | rytmicznych | rytmiczne | |
| instrumental | rytmicznym | rytmicznymi | |||||
| locative | rytmicznej | rytmicznych | |||||
Further reading
- rytmiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rytmiczny in Polish dictionaries at PWN