rykkja
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪhca/
- Rhymes: -ɪhca
Verb
rykkja (weak verb, third-person singular past indicative rykkti, supine rykkt)
- (transitive, with dative) to tug, to jerk
- (transitive, with accusative) to gather threads together; to shirr
Conjugation
rykkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að rykkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | rykkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | rykkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég rykki | við rykkjum | present (nútíð) | ég rykki | við rykkjum |
þú rykkir | þið rykkið | þú rykkir | þið rykkið | ||
hann, hún, það rykkir | þeir, þær, þau rykkja | hann, hún, það rykki | þeir, þær, þau rykki | ||
past (þátíð) | ég rykkti | við rykktum | past (þátíð) | ég rykkti | við rykktum |
þú rykktir | þið rykktuð | þú rykktir | þið rykktuð | ||
hann, hún, það rykkti | þeir, þær, þau rykktu | hann, hún, það rykkti | þeir, þær, þau rykktu | ||
imperative (boðháttur) | rykk (þú) | rykkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
rykktu | rykkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
rykkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að rykkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | rykkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | rykkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég rykkist | við rykkjumst | present (nútíð) | ég rykkist | við rykkjumst |
þú rykkist | þið rykkist | þú rykkist | þið rykkist | ||
hann, hún, það rykkist | þeir, þær, þau rykkjast | hann, hún, það rykkist | þeir, þær, þau rykkist | ||
past (þátíð) | ég rykktist | við rykktumst | past (þátíð) | ég rykktist | við rykktumst |
þú rykktist | þið rykktust | þú rykktist | þið rykktust | ||
hann, hún, það rykktist | þeir, þær, þau rykktust | hann, hún, það rykktist | þeir, þær, þau rykktust | ||
imperative (boðháttur) | rykkst (þú) | rykkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
rykkstu | rykkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
rykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | rykktur | rykkt | rykkt | rykktir | rykktar | rykkt | |
accusative (þolfall) | rykktan | rykkta | rykkt | rykkta | rykktar | rykkt | |
dative (þágufall) | rykktum | rykktri | rykktu | rykktum | rykktum | rykktum | |
genitive (eignarfall) | rykkts | rykktrar | rykkts | rykktra | rykktra | rykktra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | rykkti | rykkta | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
accusative (þolfall) | rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
dative (þágufall) | rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu | |
genitive (eignarfall) | rykkta | rykktu | rykkta | rykktu | rykktu | rykktu |
Synonyms
- (to tug): hnykkja, svipta
Related terms
- rykking
- rykkur