ryczałt
Polish
Etymology
Borrowed from Middle High German ritschart.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɨ.t͡ʂawt/
- Rhymes: -ɨt͡ʂawt
- Syllabification: ry‧czałt
Noun
ryczałt m inan
- flat rate, lump sum
Declension
Declension of ryczałt
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ryczałt | ryczałty |
| genitive | ryczałtu | ryczałtów |
| dative | ryczałtowi | ryczałtom |
| accusative | ryczałt | ryczałty |
| instrumental | ryczałtem | ryczałtami |
| locative | ryczałcie | ryczałtach |
| vocative | ryczałcie | ryczałty |
Derived terms
adjective
- ryczałtowy
noun
- ryczałtowiec
verb
- ryczałtować
Related terms
adverb
- ryczałtowo
Further reading
- ryczałt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ryczałt in Polish dictionaries at PWN