rycerzyk
Polish
Etymology
From rycerz (“knight”) + -yk (diminutive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /rɨˈt͡sɛ.ʐɨk/
- Rhymes: -ɛʐɨk
- Syllabification: ry‧ce‧rzyk
Noun
rycerzyk m inan
- Diminutive of rycerz
- (colloquial) someone brave, valiant
Declension
Declension of rycerzyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rycerzyk | rycerzyki |
| genitive | rycerzyku | rycerzyków |
| dative | rycerzykowi | rycerzykom |
| accusative | rycerzyk | rycerzyki |
| instrumental | rycerzykiem | rycerzykami |
| locative | rycerzyku | rycerzykach |
| vocative | rycerzyku | rycerzyki |
Further reading
- rycerzyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rycerzyk in Polish dictionaries at PWN