rutilo
See also: rutiló and rútilo
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈru.ti.lo/
- Rhymes: -utilo
- Hyphenation: rù‧ti‧lo
Noun
rutilo m (plural rutili)
- rutile (mineral)
- roach (fish)
Anagrams
- tuorli
Latin
Etymology
From rutilus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈru.ti.loː/, [ˈrʊt̪ɪɫ̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈru.ti.lo/, [ˈruːt̪ilo]
Verb
rutilō (present infinitive rutilāre, perfect active rutilāvī, supine rutilātum); first conjugation
- I redden
Conjugation
Conjugation of rutilō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | rutilō | rutilās | rutilat | rutilāmus | rutilātis | rutilant |
imperfect | rutilābam | rutilābās | rutilābat | rutilābāmus | rutilābātis | rutilābant | |
future | rutilābō | rutilābis | rutilābit | rutilābimus | rutilābitis | rutilābunt | |
perfect | rutilāvī | rutilāvistī | rutilāvit | rutilāvimus | rutilāvistis | rutilāvērunt, rutilāvēre | |
pluperfect | rutilāveram | rutilāverās | rutilāverat | rutilāverāmus | rutilāverātis | rutilāverant | |
future perfect | rutilāverō | rutilāveris | rutilāverit | rutilāverimus | rutilāveritis | rutilāverint | |
passive | present | rutilor | rutilāris, rutilāre | rutilātur | rutilāmur | rutilāminī | rutilantur |
imperfect | rutilābar | rutilābāris, rutilābāre | rutilābātur | rutilābāmur | rutilābāminī | rutilābantur | |
future | rutilābor | rutilāberis, rutilābere | rutilābitur | rutilābimur | rutilābiminī | rutilābuntur | |
perfect | rutilātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | rutilātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | rutilātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | rutilem | rutilēs | rutilet | rutilēmus | rutilētis | rutilent |
imperfect | rutilārem | rutilārēs | rutilāret | rutilārēmus | rutilārētis | rutilārent | |
perfect | rutilāverim | rutilāverīs | rutilāverit | rutilāverīmus | rutilāverītis | rutilāverint | |
pluperfect | rutilāvissem | rutilāvissēs | rutilāvisset | rutilāvissēmus | rutilāvissētis | rutilāvissent | |
passive | present | rutiler | rutilēris, rutilēre | rutilētur | rutilēmur | rutilēminī | rutilentur |
imperfect | rutilārer | rutilārēris, rutilārēre | rutilārētur | rutilārēmur | rutilārēminī | rutilārentur | |
perfect | rutilātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | rutilātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | rutilā | — | — | rutilāte | — |
future | — | rutilātō | rutilātō | — | rutilātōte | rutilantō | |
passive | present | — | rutilāre | — | — | rutilāminī | — |
future | — | rutilātor | rutilātor | — | — | rutilantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | rutilāre | rutilāvisse | rutilātūrum esse | rutilārī | rutilātum esse | rutilātum īrī | |
participles | rutilāns | — | rutilātūrus | — | rutilātus | rutilandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
rutilandī | rutilandō | rutilandum | rutilandō | rutilātum | rutilātū |
Descendants
- Portuguese: rutilar
- Spanish: rutilar
References
- “rutilo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “rutilo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- rutilo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Portuguese
Alternative forms
- rútila
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ʁuˈt͡ʃi.lu/ [huˈt͡ʃi.lu]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ʁuˈt͡ʃi.lu/ [χuˈt͡ʃi.lu]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ʁuˈt͡ʃi.lo/ [huˈt͡ʃi.lo]
- (Portugal) IPA(key): /ʁuˈti.lu/
- Hyphenation: ru‧ti‧lo
Noun
rutilo m (plural rutilos)
- intense shine, brightness
- (mineralogy) rutile (mineral composed primarily of titanium dioxide)
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ruˈtilo/ [ruˈt̪i.lo]
Audio (file) - Rhymes: -ilo
- Syllabification: ru‧ti‧lo
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
rutilo m (plural rutilos)
- rutile (mineral)
- roach (fish)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
rutilo
- first-person singular present indicative of rutilar
Further reading
- “rutilo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014