rutil
Romanian
Etymology
From French rutile
Noun
rutil n (uncountable)
- rutile
Declension
declension of rutil (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) rutil | rutilul |
genitive/dative | (unui) rutil | rutilului |
vocative | rutilule |