runkkari
Finnish
Etymology
From Swedish runkare.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈruŋkːɑri/, [ˈruŋkːɑri]
- Hyphenation: runk‧ka‧ri
- Rhymes: -ɑri
Noun
runkkari
- (vulgar) wanker
Declension
Inflection of runkkari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | runkkari | runkkarit | |
genitive | runkkarin | runkkarien runkkareiden runkkareitten | |
partitive | runkkaria | runkkareita runkkareja | |
illative | runkkariin | runkkareihin | |
singular | plural | ||
nominative | runkkari | runkkarit | |
accusative | nom. | runkkari | runkkarit |
gen. | runkkarin | ||
genitive | runkkarin | runkkarien runkkareiden runkkareitten | |
partitive | runkkaria | runkkareita runkkareja | |
inessive | runkkarissa | runkkareissa | |
elative | runkkarista | runkkareista | |
illative | runkkariin | runkkareihin | |
adessive | runkkarilla | runkkareilla | |
ablative | runkkarilta | runkkareilta | |
allative | runkkarille | runkkareille | |
essive | runkkarina | runkkareina | |
translative | runkkariksi | runkkareiksi | |
instructive | — | runkkarein | |
abessive | runkkaritta | runkkareitta | |
comitative | — | runkkareineen |
Anagrams
- rankkuri